Zabawy w domu

RODZIC I DZIECKO LUB DZIECI W PARACH LEŻĄ NA PRZECIWKO SIEBIE:
–Podawanie do siebie piłki rękami (ramiona ułożone w bok, łokcie uniesione)
–Siłowanie  obie osoby trzymają piłkę. Na sygnał każdy ciągnie piłkę do siebie licząc np. do pięciu. Wygrywa ten, kto zabierze piłkę.
–Klaskanie  dziecko powtarza rytm, którą rodzic pokaże (przy uniesionych łokciach).
–Dmuchanie  podawanie do siebie piłeczki ping-pongowej dmuchając ją.
RODZIC I DZIECKO LUB DZIECI W PARACH LEŻĄ OBOK SIEBIE: –Rzucanie  rzucamy jak dalej oburącz woreczek (lub np. kulkę papierową). Następnie czołgamy się po woreczek.
–Ślizganie  leżąc na podłodze (lub na kocyku) ślizgi na brzuchu (ważne, by ręce odpychały się równocześnie). Zabawę można przeprowadzić w formie zawodów rodzic  dziecko.
RODZIC I DZIECKO LUB DZIECI W PARACH LEŻĄ NA PLECACH, GŁOWAMI DO SIEBIE:
–Z kijkiem  chwytamy rękami za wspólny kijek (nad głową), nogi podnoszą się dotykając go stopami i wracają na podłoże.
–Z kijkiem nr 2  chwytamy rękami za wspólny kijek (nad głową), ciągniemy kijek do siebie (kto silniejszy)
Źródło:panimonia.pl

Leżą w koszyczku piękne pisaneczki (dzieci rysują kształt dużego jajka)
kolorowe, malowane, ładnie układane. (dzieci naśladują malowanie jajka pędzlem)
Pierwsza ma kropeczki,(dzieci rysują kropeczki)
druga gwiazdki złote,(dzieci rysują gwiazdeczki)
a na trzeciej siedzi malowany kotek.(dzieci rysują kotka)
W ten wielkanocny, wielkanocny ranek
poukładam w koszu (dzieci rysują kosz) śliczne jaja malowane, kolorowe pisanki(dzieci rysują kształt dużego i małego jajka).

Rama, raba (2 klaśnięcia w dłonie)
dyc, dyc, dyc (3 uderzenia w kolana)
Skacze koń przez płotki, hyc! (wysokie podskoki)
Ribi, ribi(2 klaśnięcia w dłonie)
cza, cza, cza (3 uderzenia w kolana)
Krowa czarne łaty ma.(dotykanie się dłońmi po całym ciele, od głowy do stóp)
Rubu, rubu (2 klaśnięcia w dłonie)
fi, fi, fi (3 uderzenia w kolana)
Mała świnka robi kwi!(kucanie i formowanie z dłoni koła-ryjka,przykładanie go do ust )
Rebe, rebe (2 klaśnięcia w dłonie)
tyku, tyku (2 uderzenia w kolana)
kogut pieje kukuryku! (stanie na jednej nodze z rozłożonymi rękoma)

źródło: boberkowy world

Stań i na hasło rodzica:
Ziemia – dotknij dłońmi podłogi, jednocześnie przykucnij.
Woda – chwyć dłońmi za kolana.
Powietrze – wskaż przestrzeń nad głową.

zabawa ruchowa.
Rodzic wypowiada zdania mówiące o dbaniu o naszą planetę – prawdziwe oraz nieprawdziwe. Dziecko określa, które z nich jest zgodne z prawdą, a które jest fałszywe oraz wykonuje przy tym określone czynności ruchowe – skacze,gdy usłyszy zdanie prawdziwe, wykonuje przysiady, gdy usłyszy zdanie fałszywe np. Czyste powietrze jest potrzebne nie tylko ludziom, lecz także zwierzętom. Rower nie produkuje spali. Torebki foliowe szybko się rozkładają i nie szkodzą przyrodzie.

Wspinał się pajączek po rynnie. (Dzieci wędrują palcami od dołu ku górze po plecach rodzeństwa/ rodziców.)
Spadł wielki deszcz i zmył pajączka. (Układają obie dłonie płasko na plecach i szybko przesuwają je w dół.)
Zaświeciło słoneczko.(Masują plecy ruchem okrężnym.)
Wysuszyło pajączka, rynnę i…(Masują plecy tak długo, aż poczują ciepło.)
Dalej wspinał się pajączek po rynnie.(Zaczynają masaż od początku.)

W zgodzie z przyrodą ( rysujemy powoli całą dłonią koła, zaczynając od środka pleców)
żyją wszystkie dzieci ( uderzamy delikatnie pięściami w różne części pleców)
Kochają jasne słonko (delikatnie uderzamy palcami lewej i prawej ręki, dotykając pleców opuszkami palców)
które na niebie świeci ( wykonujemy koliste ruchy całą dłonią)
Nie łamią gałęzi ( delikatnie uderzamy bokiem dłoni w różne części pleców)
dbają o rośliny (rysujemy kwiatek)
podczas wycieczek do lasu (delikatnie uderzmy rozwartymi dłońmi od dołu pleców do góry)
nie płoszą zwierzyny (przesuwamy rozwarte dłonie od góry pleców w dół)
Często też dorosłym dobry przykład dają (kładziemy dłonie na środku pleców i delikatnie naciskamy)
w wyznaczonych miejscach śmieci zostawiają (uciskamy delikatnie ramiona)

Pamiętacie z przedszkolnych zajęć gimnastycznych woreczki z grochem? Będziecie ich potrzebowali! Bardzo łatwo je uszyć, ale jeśli jednak z igłą i nitką Wam nie po drodze, wsypcie groch lub kaszę do woreczka na mrożonki. A teraz reguły gry! Na mecie ustawia się jedno lub więcej dzieci w pozycji na czworaka (mama czy tata również mogą). Każdy zawodnik na plecach ma balast w postaci woreczka. Każdy porusza się na czworaka najszybciej jak potrafi. Gdy woreczek spadnie zaznaczamy od miejsca dokąd żółw dotarł. I tak zabawa może trwać naprawdę długo.

Wyobraźcie sobie, że przez Wasz pokój przepływa rzeka. Długi rwący potok rozciąga swoje brzegi od stołu, aż do kanapy lub od ściany do ściany. Musicie przejść na drugą stronę skacząc po kamieniach, ale tak, aby nie wpaść do wody. Czym są kamienie? Poduszkami jaśkami lub innymi kawałkami materiału. Rozłóżcie je na podłodze tak, aby przejście po nich nie było zbyt łatwe. I po każdym prawidłowym przedostaniu się na drugi brzeg zmieniajcie ustawienie. Oczywiście na trudniejsze, tak jakby to był kolejny level do przejścia w grze.

Ta zabawa poprawia koncentrację, ćwiczy zapamiętywanie i koordynację ruchową. Zaczynacie od rozstawienia dwóch butelek po pokoju. Dziecko ma chwilę na przyjrzenie się i zapamiętanie gdzie stoją, po czym zawiązujecie mu oczy. Zadanie polega na przejściu w taki sposób, aby nie przewrócić żadnej z butelek. Gdy uda mu się przejść poziom, dokładacie kolejną przeszkodę i tak do momentu, aż skończą Wam się w domu plastikowe butelki.

Do tego zadania wykorzystajcie to co macie w domu. Mogą to być wielkie kartony przez środek, których trzeba się przeczołgać, poduszki, po których trzeba skakać, butelki, które należy omijać czy krzesła, na które trzeba się wspinać.

Wystarczy zaplątać sznurek czy włóczkę o stół i krzesła by stworzyć niełatwy doprzejścia tor. Ćwiczenie wymaga skupienia, precyzji i trochę gimnastyki. A układ można za każdym razem zmieniać, zaczepiając w inny sposób włóczkę.

Gra w piłkę w domu nie jest do końca bezpieczna. Dlatego w domu gramy balonem. A zamiast rakietek używamy papierowych talerzy przyklejonych do drewnianych łyżek! W ten sposób rozgrywamy punktowane mecze.

Na podłodze stawiacie miskę lub wiaderko i wrzucacie do niego piłki, balony lub zmięte w kulki gazety. Oczywiście wygrywa ten, kto wykona najwięcej prawidłowych rzutów z linii mety.

Do dużej miski wsypujemy kilka różnych produktów np. groch, ryż, kaszę gryczaną. Dziecko musi oddzielić  poszczególne produkty. Możemy wprowadzić element współzawodnictwa. Komu pierwszemu uda się zapełnić np. całą szklankę – ta osoba wygrywa.

Masaż relaksacyjny
Była wiosna.
Pewnego razu rolnik wyszedł na pole, (kroczymy po plecach palcami wskazującym i środkowym)
a za rolnikiem… pani rolnikowa na szpileczkach (stukamy szybko dwoma palcami)
a za panią rolnikową… piesek gryzący. (szczypiemy)
Obszedł rolnik całe pole (kroczymy palcami wskazującym i środkowym dookoła pleców)
wielkimi krokami i pomyślał:
„A może by tak zaorać?” i…zaorał, (naciskamy, przesuwając do przodu czubki palców obydwu dłoni)
zabronował, („grabimy” plecy)
potem zasiał i… (opukujemy plecy czubkami palców)
poszedł odpocząć, (kroczymy po plecach palcami wskazującym i środkowym)
a za rolnikiem… rolnikowa na szpileczkach, (stukamy szybko dwoma palcami)
a za rolnikową… piesek gryzący. (szczypiemy)
Tymczasem spadł malutki deszczyk, (stukamy delikatnie palcami)
potem mocniejszy, zacinał, (stukamy mocniej)
spadł mały grad (jeszcze mocniej) wielkości kurzego jaja.
Szybko jednak zaświeciło słońce, (pocieramy plecy okrężnym ruchem dłoni)
ogrzało ziarenka, z których wyrosły małe kiełki, (poszczypujemy, możemy chwytać palcami ubranie i lekko je unosić)
potem stawały się one coraz dłuższe i dłuższe (końce rozstawionych palców powoli przesuwamy w górę pleców)
aż wreszcie wyrosły w wysokie kłosy.
Przyszło lato, na polu szumiało zboże. (gładzimy plecy ruchem wahadłowym, raz wierzchem, raz wnętrzem dłoni)

„Noszenie wody” – dzieci naśladują pracę rolnika noszącego wodę. Rodzic podaje dziecku szalik lub apaszkę. Następnie pomaga włożyć szalik między łopatki i prosi by dziecko wyprostowało ramiona trzymając za końce. Dziecko prostuje się, patrzy przed siebie, wspina się na palce i staje na całych stopach. Idzie raz na palcach, raz na piętach.
„Koszenie trawy” – dziecko przyjmuje pozycję na czworaka, rodzic obwiązuje dziecko w pasie szalikiem lub apaszką i prowadzi do wyznaczonego miejsca.
„Taczki” – dziecko klęka, podpiera się na rękach i wyciąga do tyłu wyprostowane, rozstawione nogi. Rodzic staje między nimi, łapie za kolana i unosi nogi. W pozycji taczki pary muszą przejść z jednego końca pokoju na drugi.
„Maszyny rolnicze” – dziecko lub dzieci stoją w dowolnym miejscu w pokoju. Na sygnał rodzica, np. traktor, kombajn, siewnik naśladują maszyny rolnicze głosem i ruchem.
„Konie i wózki” – dziecko z rodzicem ustawia się jedno za drugim, tworząc wózki i konie. Dziecko podaje ręce do tyłu rodzicowi.”Wózki i konie” biegają lub chodzą po pokoju w różnym tempie.

Przy piosence „Płynie Wisła” dziecko porusza się w jej rytmie naśladując pływanie syrenki. Kiedy muzyka milknie dziecko zastyga w bezruchu, jak pomnik warszawskiej syrenki.

Rodzic podaje nazwy produktów, a dziecko ma wybrać te, które są charakterystyczne dla Polski. Dziecko swobodnie tańczy w rytm dowolnej muzyki. Gdy Rodzic wyłączy muzykę, zatrzymują się, a R. wymienia nazwę jakiegoś produktu, np. twaróg, oscypek, ser feta, mozzarella, kapusta kiszona, ananas, pomidor, ziemniak, kiełbasa podwawelska i inne. Jeśli dziecko zadecyduje, że produkt jest typowo polski, robi obrót na palcach, jeśli uzna produkt za zagraniczny, kuca.

Dziecko w trakcie jej trwania okrąża pokój podskakując. Na pauzę w piosence (rodzic na chwilę zatrzymuje piosenkę), dziecko staje na baczność. Za każdym razem podczas pauzy, dziecko musi szybko zareagować i stanąć nieruchomo.

Dziecko maszeruje dookoła pokoju, naśladując żołnierza na defiladzie. Wysoko unosi kolana i wymachuje rękami. Rodzic wydaje komendy, np. Padnij (dziecko kładzie się na podłodze), Czołgaj się (czołga się), Powstań (wstaje), Kryć się (chowa się za jakimś przedmiotem).

Dziecko z rodzicami/ rodzeństwem tworzą pociąg i ruszają po Polsce. Każdy przez chwilę jest lokomotywą i mówi, dokąd jedzie pociąg (wymienia nazwę polskiego miasta). Starajcie się zapamiętać nazwy wszystkich podanych miast i wymienić je na koniec zabawy. Do tej zabawy możecie wykorzystać utwór „Jedzie pociąg z daleka”.

Rodzic mówi dziecku, że wyruszają w góry na wycieczkę. Dziecko maszeruje. Najpierw szybko unosi wysoko kolana. Następnie idzie coraz wolniej, ponieważ wchodzą na górę. Na hasło Rodzica: Schodzimy z góry dziecko naśladuje szybki chód z wysokim unoszeniem kolan.

Dziecko porusza się po pokoju naśladując orła, zgodnie z wyklaskiwanym rytmem przez rodzica.
Kiedy Rodzic klaszcze:
– wolno – orzeł lata nisko (dziecko pochyla się);
– szybko – orzeł lata wysoko (dziecko biega na palcach).

Rodzic wypowiada nazwę zwierzęcia, np. krowa, kot, kura, indyk, koń, koza, owca, a dziecko dzieli je na głoski i wykonuje tyle kroków do przodu, ile głosek jest w danym słowie

Dziecko siedzi za Rodzicem, wykoŹnuje masaż pleców zgodnie z instrukcją:
Idą słonie (na plecach kładziemy na przemian całe dłonie),
potem konie (piąstki),
panieneczki na szpileczkach (palce wskazujące)
z gryzącymi pieseczkami (szczypanie).
Świeci słonko (zataczamy dłońmi kółka),
płynie rzeczka (rysujemy linię),
pada deszczyk (naciskamy wszystkimi palcami).
Czujesz dreszczyk? (łaskoczemy).

zabawa dydaktyczna
Potrzebne będą nakrętki w trzech kolorach.10-12 sztuk( lub klamerki itp.), karteczki, marker. Rodzic układa rytm 3-4 elementowy ,np. czerwony, zielony, zielony, żółty, a dziecko odtwarza ten rytm ruchem np. klaśnięcie(czerwony), podskok(zielony), podskok(zielony), tupnięcie(żółty).Zamiana -dziecko układa rytm , a rodzic odtwarza ruchem.

– zabawa ruchowa.
Dziecko stoi naprzeciwko Rodzica, który jest lustrem. Dziecko pokazuje różne miny wyrażające emocje, Rodzic próbuje je dokładnie powtórzyć. Potem następuje zamiana ról.

pokazywanie za pomocą minek różnych emocji.
Rodzic czyta zdania, a dziecko ilustruje daną sytuację stosowną miną: – Dostałem/łam ulubioną zabawkę. – Robię coś, czego nie lubię. – Tata naprawił mi rower. –  Koledzy mnie przezywają. –  Koleżanki nie chcą się ze mną bawić. –  Kolega mnie bije. – Zostałem zaproszony na przyjęcie urodzinowe do kolegi. – Zginął mój pies. – Mam dziś urodziny. – Idę do dentysty. – Jutro idę do przedszkola.

– dzieci wraz z rodzicami wyruszają na wycieczkę do tajemniczej krainy. Wsiadają do samolotu i lecą naśladując ruchy zgodnie ze wskazówkami, które usłyszą.
Wszyscy docierają do RADOSNEJ KRAINY. Jest tutaj piękna pogoda, świeci słońce, widać kolory (dzieci ilustrują ruchem, ciałem, gestem emocję). Następnie wsiadają do samolotu i lecą dalej. Nagle robi się ciemno, słońce przestaje świecić a świat jest szary i bury. Docieramy do SMUTNEJ KRAINY. Mieszkańcy tej krainy stale chodzą smutni, nic im się nie chce robić, siedzą, leżą… . (uczestnicy ilustrują ruchem, ciałem, gestem emocję).
Pytania: Czy smutek jest nam potrzebny? A co możemy zrobić, żeby poprawić sobie humor, kiedy jesteśmy smutni?

dziecko biega po pokoju w rytm dowolnej muzyki. Gdy muzyka zostanie zatrzymana, Rodzic mówi: Figurki, figurki zamieńcie się w… – tutaj pada nazwa przedmiotu, zwierzęcia lub rośliny. Rodzic liczy głośno do trzech i dziecko musi zastygnąć bez ruchu w pozie wymienionej postaci.

Rodzic przygotowuje tor z dwóch lin / skakanek. Dziecko otrzymuje woreczek z kaszą/ryżem, który układa w różnych pozycjach i próbuje przejść cały tor tak, by woreczek nie upadł. Najpierw wyobraża sobie coś smutnego i powoli idzie z woreczkiem na głowie. Następnie wkłada woreczek między kolana, wyobraża sobie coś przyjemnego, radosnego i skacze w taki sposób, by woreczek nie wypadł.

dziecko słucha muzyki i wykonuje masaż na plecach brata/siostry/ rodzica, rysując spirale, figury geometryczne i inne kształty jednym palcem, kilkoma palcami albo całą dłonią. Następnie dziecko z rodzicem siedzą po turecku naprzeciw siebie i wymyślają wspólny taniec dłoni do utworu, porozumiewając się ze sobą bez słów.

kształtowanie umiejętności wyrażania emocji przez ruch i muzykę, usprawnianie umiejętności ruchowych poprzez taniec.
Rodzic włącza muzykę, w której naprzemiennie słychać fragmenty różnych utworów. Dziecko, siedząc na dywanie, wykonuje odpowiedni ruch rękoma, według własnego pomysłu. Następnie rodzic wręcza dziecku różne przedmioty, za pomocą których będzie mogło wyrazić nastrój muzyczny (chusteczki szyfonowe, woreczki gimnastyczne, wstążki, worki foliowe, kartki, piórka). Dziecko tańczy, reagując na muzykę zgodnie z własnymi odczuciami. W czasie pauzy wymienia przedmiot na inny. Rodzic prosi dziecko o opisanie własnych odczuć podczas zabawy. Pyta, jakie elementy muzyki najbardziej się spodobały, który przedmiot ułatwił wyrażenie uczuć w tańcu.

Rozpoznawanie nastrojów muzycznych.
Rodzic rozkłada na podłodze kartki w kolorze: białym i czarnym. Podczas całej aktywności dziecko słucha naprzemiennie smutnej i wesołej muzyki. Gdy słyszy wesołą muzykę, maszeruje raźno w miejscu na białej kartce, gdy słyszy smutną staje na czarnej kartce, unosi ręce i powoli opuszcza je.

rozpoznawanie nastrojów muzycznych.
Rodzic rozkłada na podłodze kartki w kolorze: białym i czarnym. Podczas całej aktywności dziecko słucha naprzemiennie smutnej i wesołej muzyki. Gdy słyszy wesołą muzykę, maszeruje raźno w miejscu na białej kartce, gdy słyszy smutną staje na czarnej kartce, unosi ręce i powoli opuszcza je.

zabawa ruchowa. Najpierw wyjaśniamy dziecku, co dany gest będzie oznaczał; klaskanie; dziecko wyskoki w górę, tupanie; przysiady, pocieranie dłonią- turlanie po dywanie, młynek z rąk- przejście pod krzesłem, machanie- skoki żab. Dziecko wykonuje zadania wg umówionych symboli wzrokowych wykonywanych przez rodzica. Rodzice; Ilość powtórzeń dowolna, np. klaskanie, tupanie, młynek, pocieranie, tupanie, machanie, młynek, klaskanie…

„Tik – tak” – głowę przechylamy na boki (prawy, lewy);
„Tak – nie” – głowę pochylamy do przodu i odchylamy do tyłu;
– oba ramiona podnosimy w górę i opuszczamy w dół;
– ramiona podnosimy i opuszczamy naprzemiennie – raz prawe, raz lewe;
– dłonie układamy na ramionach i kręcimy najpierw do przodu, a potem do tyłu;
– ręce delikatnie ugięte w łokciach, naśladujemy pływanie w przód i w tył;
– „nawijanie nici” – ręce zgięte w łokciach trzymamy przed sobą i obracamy najpierw w kierunku do siebie, a potem od siebie;
– ręce opuszczone, klaszczemy z przodu i z tyłu;
– „ciuchcia” – ręce ugięte w łokciach, poruszamy nimi najpierw do przodu, a potem do tyłu;
– „skrzydełka” – dłonie układamy na ramionach, skrzydełka podnosimy i opuszczamy;
– „wiatraczki” – zataczamy koła rękami najpierw w prawo, a potem w lewo.

dziecko zaprasza mamę, tatę lub rodzeństwo do tańca … na gazecie. Stopy nie mogą wyjść poza granice gazety. Dla urozmaicenia zabawy tanecznej Rodzic wypowiada komendy: Na prawej nodze! Na lewej nodze! W kółeczko!

zabawa ruchowo-słuchowa. Narysuj kwiatek zgodnie z instrukcją z wiersza.

„Kwiatek”Arkadiusz Maćkowiak
Od kółeczka zaczynamy,
narysujcie kółko
wokół niego płatki damy.
Rysują wokół koła płatki.
A łodyga? Kreska długa.
Rysują kreskę w dół od środkowego koła.
Wierzę w ciebie, to się uda!
Teraz listki raz, dwa, trzy.
Rysują listki w dowolnych miejscach  na łodydze.
Pokoloruj wszystko ty.

Dziecko stoi na środku pokoju zwrócone w jednym kierunku. Rodzic wydaje różne komendy, np.: Lewa burta  dziecko biegnie na lewą stronę pokoju, Prawa burta biegnie na prawą stronę pokoju, Rufa dziecko biegnie w tylną część pokoju. Dziób dziecko biegnie do przodu, Pokład dziecko zostaje na swoim miejscu. Zabawa powinna być powtarzana w coraz szybszym tempie.

• W tunelu –dziecko pokonuje na czworakach tunel animacyjny (jeżeli Rodzic nie ma takiego tunelu, ustawia w dwóch rzędach krzesła zwrócone do siebie oparciem i przykrywa je chustą lub dużym kocem).Nad przepaścią– dziecko przechodzi po sznurku, skakance, starając się nie stracić równowagi.Przez rzekę– dziecko przeskakuje z gazety, poduszki („kamienia”) ” na kamień”, tak aby nie wpaść „do rzeki”.Przez las – pokonują slalom między krzesłami, poduszkami „drzewami”.Po zwalonym pniu– przesuwają się po podłodze, leżąc przodem.Na polanie – wchodzą do worka i skaczą wokół krzesła.

Propozycje ćwiczeń:
– Trzymamy gazetę w rękach – maszerujemy dookoła pokoju.
– Ćwiczenie wyprostne – gazeta leży na głowie, robimy skłon głową do przodu, zrzucamy gazetę na podłogę.
– Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – gazeta leży na podłodze. Obiegamy gazetę dookoła, robimy przysiad naśladując zbieranie kwiatków.
– Ćwiczenie równowagi – stajemy na gazecie na dwóch nogach, potem na prawej , na lewej v trzymając ręce wyciągnięte w bok.
– Ćwiczenie mięśni grzbietu – leżenie na gazecie na brzuchu, „płyniemy” pomagając rękoma.
– Ćwiczenie stóp – siedzimy na podłodze i zgniatamy gazetę palcami stóp. Jeśli udało się zrobić kulkę z gazety – teraz stopami staramy się ją podnieść, obrócić i poprzesuwać.
– Ćwiczenie wyciszające – kulkę z gazety trzymamy w dłoniach. Dmuchamy na kulkę (wdech nosem, wydech ustami). Ćwiczenie powtarzamy kilka razy.
– Ćwiczenie rzutne – rzut kulką z gazety do kosza (sprzątanie po zabawie).

• Afrykańskie słońce mocno w plecy piecze (rysowanie koła)
  Nasz dżip po pustynnym piasku wolno jedzie (małe koła)
  Wtem widzimy słonia, który wolno człapie (naśladowanie chodu słonia)
  Przy palmie siedzi małpa  po głowie się drapie (drapanie)
  A ja przytulam się mocno do mojego taty (gest objęcia partnera)
  Bo właśnie biegną do nas ogromne żyrafy(uderzanie pięściami)
  Wtem burza piaskowa niebo przesłoniła (rysowanie chmur)
  Cała nasza grupa w namiocie się skryła.(rysowanie trójkąta).

Dziecko, odzwierciedla ruchem treść opowiadania.

Rodzina jechała rowerami na majówkę.
(Dziecko lezy na dywanie na plecach i porusza nogami, naśladując jazdę na rowerze.) Wiał przyjemny wiaterek.
(Wstaje i wykonuje w miejscu obroty wokół własnej osi, lekko unosząc ramiona.)
Gałęzie drzew, które rosły przy drodze, lekko poruszały się na wietrze- raz w lewo, raz w prawo..
(Dziecko staje w rozkroku i porusza w lewo/ prawo uniesione na głową wyprostowane ręce.)
W oddali, pośród traw, pasły się krowy.
(Powoli chodzi na czworakach.)
Nad łąkami żwawo latały barwne motyle.
(Rozpościera ramiona i truchta, machając nimi.)
Na kwiatkach przysiadły pszczoły i trzmiele.
(Wykonuje przysiad podparty.)
Koniki polne skakały po źdźbłach trawy.
(Dziecko wykonuje skok obunóż.)
Za łąkami płynęła rzeka.
(Stoi w rozkroku, wykonuje skłon w przód i swobodnie porusza ramionami.)
W rzece wesoło pluskały się ryby.
(Dziecko porusza się slalomem z dłońmi złączonymi z przodu.)
Ktoś pływał kajakiem.
(Dziecko przyjmuje pozycje siadu klęcznego i wykonuje krążenia ramion, naśladując czynności wiosłowania.)
Na brzegu rzeki, leżąc na kocu, odpoczywała rodzina.
(Dziecko leży na plecach i oddycha głęboko.)

Rodzic mówi:

Co to za zabawka:
kół ma bez liku
i pędzi jak na wyścigu. (samochód)
(dziecko naśladuje samochody, swobodny bieg, ręce ułożone tak, jakby trzymało się kierownicy)

Co to za zabawka:
Chodź nie płacze wcale,
Raz zakładasz jej pieluszkę, a raz korale. (lalka)
(dziecko naśladuje lalki- marsz na sztywnych nogach)

Co ta za zabawka:
Lubi grać w nogę, lubi grać w rękę,
Gdy chcesz ją złapać, ucieka prędko. (piłka)
(dzieck naśladuje piłeczki: podskoki obunóż, uginanie kolan)

Rodzic wypowiada nazwy zwierząt, a dziecko naśladuje ich ruchy oraz wydawane przez nie odgłosy: wąż  dziecko kładzie się na podłodze i próbuje pełzać, wymawiając głoskę sssss ; małpka  dziecko na przemian skacze obunóż i drapie się po głowie , naśladując głos małp u-u-u-u-u ; słoń  dziecko jedną ręką naśladuje trąbę słoniową: macha nią i próbuje trąbić jak słoń.

masaż relaksacyjny do fragmentu wiersza Bolesława Kołodziejskiego.
Dzieci dobierają się parami z Rodzicem: jedna osoba z pary leży na brzuchu, druga wykonuje masaż jego pleców. Potem następuje zmiana ról.
„Zoo”
Tu w zoo zawsze jest wesoło, (masujemy plecy otwartymi dłońmi)
tutaj małpki skaczą wkoło, (wykonujemy ruchy naśladujące skoki po okręgu)
tutaj ciężko chodzą słonie, (naciskamy płaskimi dłońmi)
biegną zebry niczym konie, (lekko stukamy pięściami)
żółwie wolno ścieżką człapią, (powoli, lekko przykładamy płaskie dłonie)
w wodzie złote rybki chlapią. (…) (muskamy raz jedną, raz drugą ręką).

masażyk w parze. Dziecko siada plecami do rodzica, który wykonuje masażyk zgodnie z tekstem wiersza. Następnie zamieniają się miejscami, a rodzic ponownie recytuje wiersz.

„Kwiatowa kraina” Anna Gaża
W pewnej krainie, gdzie świeciło słońce
(rysowanie słońca palcem wskazującym)

rosły przepiękne kwiaty na łące.
(delikatne naciskanie pleców palcami wskazującymi w różnych miejscach)

Okrągły środeczek i piękne płateczki,
(rysowanie kółka i płatków dookoła niego)

miały też łodyżki, zielone listeczki.
(rysownie kreski z góry na dół, a następnie rysowanie kilku listków)

Deszczyk je co rano podlewał kroplami,
(stukanie opuszkami palców o plecy)

A wieczorem kładły się spać, wraz z owadami.
(delikatne gładzenie wierzchem dłoni po plecach z góry na dół)

zabawa muzyczno-ruchowa.
Dziecko maszeruje, podskakuje lub biega w rytm dowolnej muzyki. Na przerwę w muzyce rodzic podaje nazwę koloru, który dziecko ma za zadanie odszukać w pokoju i go dotknąć. Zabawę powtarzamy wypowiadając możliwie jak najwięcej kolorów występujących w pokoju.

–Zabawa „Deszczyk pada, słonko świeci”.
Na słowa rodzica „słonko świeci” dziecko porusza się po pomieszczeniu – może skakać, biegać. Na sygnał „pada deszcz” – dziecko kuca i robi daszek ze swoich rączek. Zabawę powtórzyć kilka razy.

–Ćwiczenie tułowia, skłony boczne – „Tęcza”.
Dziecko siada skrzyżnie na podłodze (po turecku). Ręce wznoszą nad głowę. Na polecenie rodzica skłaniają się raz w jedną, raz w drugą stronę (na boki). Wyciągniętymi rękoma rysują w powietrzu tęczę. Skłony muszą być obszerne, bo tęcza jest szeroka.

–Ćwiczenie mięśni brzucha „Unoszenie”. – potrzebne będzie coś do podnoszenia np. piłka, gazeta, kartka papieru, plastikowy talerzyk, sznurek. Dziecko leży na brzuchu. Ręce – wyprostowane w łokciach – wyciąga do przodu i układa na podłodze  (ponad głowę). W rękach trzyma przedmiot. Na słowa rodzica „w górę” – dziecko stara się unieść przedmiot i trzymać przez chwilę nad podłogą (można liczyć z dzieckiem do trzech). Ćwiczenie powtarzamy kilka razy.

–Zabawa bieżna „Kolorowe wozy”.
Dziecko dobiera się w parę z rodzicem lub bratem/siostrą. Jedna osoba jest z przodu, druga z tyłu i trzymają się za ręce tworząc wóz. Wóz porusza się po pomieszczeniu, na hasło rodzica „stop” – wóz musi natychmiast się zatrzymać. Zabawę powtarzamy kilka razy.

–Zabawa ruchowa z elementem skoku i podskoku „Wiosenne kwiaty”. – potrzebne będą np. kartki papieru, albo skarpetki, albo puzzle (coś miękkiego, przez co dzieci będą mogły przeskakiwać i nie zrobią sobie krzywdy).
(Przygotowanie: Rozkładamy co kawałek – w jednej linii – rekwizyty, czyli np. skarpetki, a następnie prosimy dziecko, żeby wyobraziło sobie, że te rozłożone przedmioty, to wiosenne kwiaty, na które trzeba uważać, żeby ich nie zniszczyć.) Zadaniem dziecka jest przeskakiwanie pomiędzy przedmiotami.

Ręce do góry, nóżki prościutkie
tak ładnie ćwiczą krasnoludki kochaniutkie.
Teraz ramiona w dół opuszczamy
i kilka razy tak  powtarzamy.
Teraz się każdy robi malutki,
to proszę państwa są krasnoludki.
Następnie na jednej nodze stajemy,
bo jak bociany chodzić umiemy.
W górę wysoko piłeczki skaczą,
takie piłeczki- chyba coś znaczą?
Powoli powietrze noskiem wdychamy
i delikatnie ustami wypuszczamy.

Wyobraźcie sobie, że za chwilkę wybieramy się na długą wycieczkę. Najpierw musimy zapakować nasz niewidzialny pleckach, w potrzebne nam rzeczy: zabieramy, ubrania, buty, jedzonko, aparat i lornetkę. Uwaga wyruszamy najpierw jedziemy w góry, musimy się na nie wspinać. Mamy bardzo ciężki plecak, wiec dużo nas to sił kosztuje. Teraz nad morze, musimy przepłynąć kawałek (należy naśladować ruchem, tak jakby wykonywało się te czynności). Następny przystanek to wieś, kosimy trawę i karmimy koniki i krówki (dzieci naśladują ruch koszenia trawy – nauczyciel demonstruje). Po takiej wycieczce wracamy do przedszkola, zdejmujemy ciężki plecak i kładziemy się na dywanie i głęboko oddychamy (w tle słychać szum fal).

Jest tak piękna pogoda za oknem, że szkoda siedzieć w domu.
– Razem z rodzicem lub rodzeństwem wybierz się na krótką wycieczkę rowerową.
– Weź piłkę i rozegraj mecz piłki nożnej (jestem ciekawa, kto więcej razy strzeli gola).
– Zabierz koc i na balkonie, trawie, ogrodzie możesz wykonać ćwiczenia rozciągające.
Inne propozycji zabaw na świeżym powietrzu:
– Przechodzenie przez linę – nie takie proste jak się wydaje, a bardzo fajne ćwiczenie. Do tej zabawy też może przydać się chusta – wystarczy zawiązać między drzewami, krzesłami, tak by była odpowiednio naprężona. Na wysokości dostosowanej do możliwości dziecka.
– Zabawa w chowanego.
– Hamak, huśtawka – dzieci lubią być bujane, huśtane. Można pójść na plac zabaw, a można samemu zawiązać chustę np. pomiędzy dwoma drzewami, pod stołem itp.
– Berek.
– Tor przeszkód – możliwości jest mnóstwo. Może być to tor przeszkód do przejścia na boso np. kamyki, piasek, kartki papieru, folia, trwa. Może być to tor do przejazdu rowerkiem np. z pachołków, patyków.
– Rzut do celu – można rzucać do celu, do kosza, do narysowanej lub stworzonej np. z chusty/koca obręczy. Wystarczą piłeczki lub woreczek. Odległość możesz z czasem zwiększać, tak by dziecko miało większą trudność i jednocześnie przybierało inną pozycję do rzutu.